Princineto
Pimpinella saxifraga
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Pimpinello, Erbo-de-la-pimpinello, Pèd-de-menoun.
Noms en français : Boucage saxifrage, Petit boucage.
Descripcioun :La princineto o peréu pimpinello, de pas counfoundre emé la pimpinello Sanguisorba minor (Rosaceae), se recounèis, de primo, à si fueio divisado-penado (fotò). Es uno planto pas forço grando emé d'oumbello de flour blanco à (7)9 à 16(26) rai sènso bratèio. Lou fru èi redoun (fotò).
Usanço :Li fru soun couneigu pèr faire veni lou la.
Port : Erbo
Taio : 0,2 à 0,6 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pimpinella
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Tepiero seco
- Bos clar
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Pimpinella saxifraga L., 1753
Margai(-di-cambo-plato)
Poa compressa
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Péu-de-chin.
Nom en français : Pâturin à tiges aplaties.
Descripcioun :Aquéu margai trachis dins li faio e àutri bos un pau fres de nòsti colo. Es uno planto renadivo emé uno souco que rebalo. Si cambo soun plato (li faire vira dins li det). Se destrìo peréu dóu péu-de-chin, Poa pratensis, que si nous de la cambo se vèson bèn e soun souvènt brun, e que si lemma soun peludo soulamen dins lou 1/3 d'en bas.
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 10 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Blachiero
- Champ
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Poa compressa L., 1753